Ministerstwo Sprawiedliwości

Wychowankowie Zakładu Poprawczego w Witkowie w ramach Programu „Usamodzielnienie”, uczestniczą w wielu specjalnie dla nich przygotowanych projektach mających na celu pomóc im powrócić do społeczeństwa, podjąć pracę, naukę i realizować się w życiu z dala od konfliktów z prawem. Na co dzień w zakładzie chłopcy biorą udział w zajęciach uczących ich m.in. komunikacji, radzenia sobie w sytuacjach trudnych, planowania, podejmowania decyzji, aktywnych metod poszukiwania pracy, zwiedzają też miejsca, w których mogą otrzymać pomoc i wparcie w sytuacjach, kiedy brakuje domu rodzinnego, do którego chłopiec mógłby bezpiecznie wrócić po wyjściu z zakładu poprawczego.

W dniu 11.10.2013 r. pięciu wychowanków pojechało z wizytą studyjną do domu Fundacji Pomocy Wzajemnej „Barka” w Chudobczycach, gdzie ludzie nie posiadający własnego „kąta” próbują stanąć na nogi z pomocą fundacji, prowadzą gospodarstwo hodowlane. 7.11.2013 r. wychowankowie odwiedzili inny dom „Barki” – w Marszewie k. Lwówka, a w drodze powrotnej również Schronisko dla bezdomnych w Poznaniu. W dn.21.02.2014r. chłopcy poznawali działalność Pogotowia Społecznego w Poznaniu – odwiedzili m.in. Hostel dla bezdomnych przy ul. Borówki 12, gdzie mieli możliwość porozmawiania z pracownikiem socjalnym, przyjrzenia się działalności tego miejsca, zwłaszcza pomocy socjalnej, prawnej, terapeutycznej tam udzielanej. Uświadomili sobie, że są miejsca, gdzie nawet jeśli jest bardzo trudno w życiu – można znaleźć pomoc i życzliwych ludzi wokół.

Jak napisali chłopcy w swoim reportażu z wyjazdów: „Podczas tych naszych studyjnych wyjazdów mieliśmy szansę zobaczyć i trochę doświadczyć, jak można żyć poza zakładem,
ale też nie w rodzinnym domu. Nasza sytuacja życiowa nie jest łatwa, a przyszłość – nieznana. Każde z tych trzech miejsc jest inne, ale w każdym da się żyć, jest spokojnie i przyjaźnie. Niektórzy z nas po wyjściu z zakładu chcieliby spróbować zamieszkać w jednym z domów „Barki”. Przynajmniej na początek, a kiedy mocniej staniemy na własnych nogach, postaramy się usamodzielnić. A potem życie pokaże…”