Ministerstwo Sprawiedliwości

W otoczeniu wielu zaproszonych Gości, przyjaciół placówki w Raciborzu, uroczyście została otwarta nowa siedziba Zakładu Poprawczego i Schroniska dla Nieletnich. Wzięło w niej udział blisko 60 zaproszonych osób miało i miejsce w dniu 14.11.2012 r.

 

W uroczystości, która była częścią seminarium naukowego pod nazwą Resocjalizacja w zakładzie poprawczym w Polsce: przeszłość, teraźniejszość, przyszłość wzięli udział m.in. pan Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, wiceminister Stanisław Chmielewski, dyrektor Biura Ochrony Centrum Zarządzania Kryzysowego Ministerstwa Sprawiedliwości pan Tomasz Karczewski, pani wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Katowicach, Barbara Suchowska, pan Dyrektor Sądu Apelacyjnego w Katowicach Ryszard Kurnik, pan Prezes Sądu Okręgowego w Gliwicach Henryk Brzyżkiewicz, pani wiceprezes Sądu Okręgowego
w Gliwicach Ewa Dawczak-Schaefer, pan wiceprezes Sądu Okręgowego w Gliwicach Piotr Pośpiech, pan Dyrektor Sądu Okręgowego w Gliwicach Amadeusz Jędrzejczyk, pan Prezes Sądu Rejonowego w Raciborzu Jerzy Domagała.

 

Każdy może zbłądzić i pomylić się, warto jednak dać drugą szansę, żeby przystosować te osoby do nowego życia - zauważył Minister Stanisław Chmielewski, dodając, że otwierana siedziba to forma, którą pracownicy raciborskiej placówki wspólnie z wychowankami w należyty sposób wypełnią treścią.

 

Seminarium naukowe było kulminacyjnym punktem uroczystości, które miały miejsce w ZP i SdN w Raciborzu. Zaproszeni Goście, wśród nich zarówno praktycy resocjalizacji, jak i osoby niezwiązane z readaptacją nieletnich w warunkach instytucjonalnych, przysłuchiwali się prelegentom dyskutującym o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości resocjalizacji w Polsce.

 

W wystąpieniach przejawiał się wspólny mianownik - przekonanie, że przemiany, jakim ulega współczesny świat, zmiany zachodzące w relacjach międzyludzkich, konieczność przygotowania nieletnich do radzenia sobie w nowej rzeczywistości mikro-i makrospołecznej, eskalacja problemów i brutalizacja codziennego życia przy jednoczesnym braku konstruktywnych wzorców uświadamiających wszystkim potrzebę budowania nowej, jakości resocjalizacyjnej i wdrażania nowych rozwiązań wychowawczych.

 

„Nikt rozumny nie karze, dlatego, że popełniono przestępstwo, lecz po to, by go nie popełniano”.