Ministerstwo Sprawiedliwości

Ukierunkowanie na obywatela

Strategia Modernizacji Przestrzeni Sprawiedliwości w Polsce jako priorytet zakłada ukierunkowanie na obywatela. Oznacza to, że funkcjonowanie podmiotów strategii na każdym etapie powinno być podporządkowane, w ramach istniejących przepisów prawa, realizacji jego praw. Poprzez ukierunkowanie na obywatela należy rozumieć trzy postulaty pod adresem podmiotów strategii, tj. przyjazność, otwartość i ukierunkowanie na rezultat.

Budowanie zaufania

Wizja zawarta w Strategii to cieszące się zaufaniem instytucje państwa w przestrzeni sprawiedliwości. Założono przy tym, że zaufanie budowane jest poprzez trwałe i konsekwentne wykonywanie zadań w sposób sprawny i w oparciu o możliwie najwyższe standardy. Biorąc pod uwagę niskie w polskim społeczeństwie zaufanie do instytucji wymiaru sprawiedliwości oznacza to, że realizacja wizji jest zadaniem długotrwałym i wymagającym kooperacji różnych instytucji przestrzeni sprawiedliwości. Budowa zaufania społecznego do wymiaru sprawiedliwości jest także zadaniem wieloaspektowym – dotyczy na różnych płaszczyznach wszystkich podmiotów tworzących strategię przestrzeni sprawiedliwości. Stąd też kierunki strategiczne koncentrują się na różnorodnych aspektach działania tych instytucji.

Kierunki strategiczne:

1. Prawa obywateli w centrum przestrzeni sprawiedliwości

Punktem odniesienia dla działań podmiotów strategii powinna stać się służba obywatelom. Służyć temu ma zarówno wprowadzanie rozwiązań usprawniających prace sądów, jak i rozwój instytucji ułatwiających poruszanie się obywateli w zetknięciu z wymiarem sprawiedliwości – sprawnie działające Biura Obsługi Interesanta, rozwój systemu poradnictwa prawnego, wdrażanie rozwiązań, które otwierają sądy na współpracę ze środowiskiem lokalnym, np. w celu skutecznego wykonania nieizolacyjnych kar (praktyka Community Court).

2. Poprawa sprawności

Nastawienie na poprawę jakości działania podmiotów strategii przy poszanowaniu gwarancji procesowych oraz zapewnieniu odpowiedniej sprawności postępowania polegające m.in. na usprawnieniu komunikacji między poszczególnymi podmiotami strategii, ograniczeniu kognicji sądów, poszerzeniu katalogu czynności sądowych, które mogą być wykonywane przez osoby o statusie innym niż sędzia, szersze wykorzystanie alternatywnych metod rozwiązywania sporów (np. mediacji).

3. Zwiększenie spójności działania (konsolidacja)

Uzyskanie wewnętrznej spójności organizacyjnej. Konsolidacji sprzyjać może wprowadzanie w sądach i prokuraturze standardów dotyczących sposobu prowadzenia komunikacji społecznej, prowadzenie dla pracowników różnych podmiotów strategii szkoleń interprofesjonalnych, w celu budowania kultury pracy zespołowej. Konsolidacja to także współpraca podmiotów strategii przy rozwiązaniu problemów systemowych, ujednolicanie wykorzystywanych systemów IT, czy szerszego wykorzystania narzędzi informatycznych w komunikacji.

4. Poprawa efektywności wydatkowania środków

Wdrażanie rozwiązań pozwalających bardziej racjonalnie rozdysponowywać środki publiczne (w tym również środki pochodzące z pomocy z UE), m.in. poprzez tworzenie, tam gdzie jest to możliwe, centrów usług wspólnych czy benchmarking kosztów jednostkowych usług realizowanych przez podmioty strategii.