Ministerstwo Sprawiedliwości

Informacja w sprawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Dzisiaj (14 października 2015 r.) Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2015 r. wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej o zbadanie zgodności z Konstytucją niektórych przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. zmieniającej ustawę z dnia 27 lipca 2001 roku – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ogłosił wyrok.

Wyrok ten rozstrzygnął o uprawnieniach Ministra Sprawiedliwości w zakresie możliwości żądania akt spraw sądowych oraz uprawieniach Ministra Sprawiedliwości w zakresie administrowania systemami teleinformatycznymi.

Trybunał uznał za niezgodne z Konstytucją przepisy odnoszące się do uprawnień Ministra Sprawiedliwości w zakresie dostępu do akt spraw sądowych.

W pozostałej części Trybunał Konstytucyjny uznał zaskarżone przepisy za zgodne z Konstytucją.

Wyrok Trybunału rozstrzygnął ostatecznie sygnalizowane wątpliwości. Przypomnieć należy, że wątpliwości natury konstytucyjnej sformułowane zostały jedynie wobec czterech spośród ponad 40 znowelizowanych przepisów. W pozostałym zakresie przepisy uchwalone przez obie izby Parlamentu w aspekcie ich konstytucyjności nie były kwestionowane.

Nie ulega wątpliwości, że dla sprawnego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości nowelizacja Prawa o ustroju sądów powszechnych jest niezbędna, a konieczności tej reformy nie kwestionują zarówno Prezydent, jak i inne podmioty uczestniczące w procesie legislacyjnym.

Niezmiernie istotnym jest – z punktu widzenia prawidłowego – czyli niezależnego funkcjonowania sądów powszechnych, iż Trybunał wydając wyrok przesądził o konstytucyjności norm odnoszących się do zadań Ministra Sprawiedliwości w zakresie informatyzacji. W ocenie Ministra Sprawiedliwości przepisy te w żadnej mierze nie naruszają norm konstytucyjnych, w związku z czym potwierdzenie słuszności stanowiska Ministra przez Trybunał Konstytucyjny przyjąć należy z satysfakcją.

Poza wskazanymi regulacjami ustawa z 20 lutego 2015 r., w części niezaskarżonej przez Prezydenta, zawiera szereg innowacyjnych rozwiązań usprawniających funkcjonowanie sądów, zmieniając między innymi przepisy dotyczące:

• odwoływania dyrektora sądu, zwracania przez Ministra Sprawiedliwości prezesowi lub wiceprezesowi sądu uwagi na piśmie i odmowy przyjęcia przez Ministra Sprawiedliwości informacji rocznej;
• doprecyzowania podziału obowiązków pomiędzy prezesa sądu i dyrektora sądu;
• określenia uprawnień Sekretarza Stanu i Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości;
• sposobu podejmowania uchwał przez zgromadzenie sędziów sądu apelacyjnego oraz zgromadzenie sędziów okręgu oraz skład zgromadzenia sędziów okręgu;
• zasad delegowania sędziów do sądu wyższego rzędu oraz do Ministerstwa Sprawiedliwości, lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, w tym zwrot kosztów zakwaterowania;
• odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów.

Wskazać należy, że zakwestionowane przez Trybunał przepisy nie są nierozerwalnie związane z całą ustawą.

Ministerstwo Sprawiedliwości