Jesteś na archiwalnej stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości.
Od 1 kwietnia 2019 r. strona internetowa Ministerstwa Sprawiedliwości znajduje się pod adresem www.gov.pl/sprawiedliwosc
Twoja obecna przeglądarka nie obsługuje poprawnie tej strony. Prosimy o uaktualnienie jej lub wybranie innej: Firefox, Chrome, Internet Explorer, Opera, Safari.
Wyszukaj tłumacza przysięgłego
Wyszukaj tłumacza
Wyszukaj orzeczenie ETPCz
Wyszukaj orzeczenie
Wyszukaj komornika
Wyszukaj komornika
Wyszukaj syndyka
Wyszukaj syndyka
Archiwum informacji
Odpowiedź Ministerstwa Sprawiedliwości na uchwały stowarzyszeń sędziowskich, dotyczące reorganizacji sądownictwa
2012-10-09
W reakcji na podpisane przez Ministra Sprawiedliwości Rozporządzenie z dnia 5 października 2012 r. ws. zniesienia niektórych sądów rejonowych, dwa stowarzyszenia sędziowskie: „Iustitia” i „Themis” podjęły uchwały, w których krytycznie odnoszą się do decyzji Ministra. Nie wszystkie argumenty zawarte w tych uchwałach mają wymiar merytoryczny. Inne – mijają się z prawdą.
Dlatego poniżej pragniemy przedstawić stanowisko Ministerstwa Sprawiedliwości do wybranych argumentów zawartych w obu – wspomnianych wyżej – uchwałach:
W odniesieniu do pojawiąjącego się w uchwale Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” zarzutu naruszenia art. 180 Konstytucji RP, należy przypomnieć, iż z reguły każda zmiana organizacyjna w sądownictwie niesie za sobą możliwość zmiany właściwości rzeczowej spraw w których sędzia orzeka (np. likwidacja wydziałów czy pionów), jak i obszaru właściwości miejscowej (zniesienie sądu). Podobną argumentację można zastosować w przypadku tworzenia np. wydziałów zamiejscowych nie w wyniku likwidacji sądu. Zaprezentowany w uchwale sposób argumentacji czyni iluzorycznym uprawnienie Ministra Sprawiedliwości w zakresie dokonywania zmian organizacyjnych.
Odnośnie dyrektorów sądów wskazać należy, iż jedynie w dwudziestu kilku sądach przejmujących brak jest obecnie kierowników finansowych. Przy skali połączonych jednostek ich etatyzacja uzasadniać będzie powołanie kierownika między innymi w celu odciążenia od części obowiązków prezesów sądów.
W nawiązaniu do uchwały Zarządu Stowarzyszenia Sędziów „Themis” z dnia 7 października 2012 r., wprost trudno uznać za trafne pytanie o konkretne efekty reorganizacji. Przykłady można bowiem mnożyć. Zabezpieczenie prawidłowego funkcjonowania pionów orzeczniczych przy dążeniu do specjalizacji sędziów, co w sądach o limicie do 9 etatów było znacznie utrudnione. Stworzenie możliwości delegacji dla sędziów z tych sądów do jednostek wyższego szczebla, co w wielu przypadkach nie było możliwie z uwagi na wielkość jednostki. Racjonalniejsze wykorzystanie kadry w wyniku łącznej analizy obciążeniu połączonych sądów i możliwość odzyskania etatów, co w przypadku pojedynczych sądów nie miałoby miejsca. Ograniczenie sprawozdawczości na poziomie sądów (mniejsza liczba sądów rejonowych) i łatwiejszy nadzór nad mniejszą liczbą jednostek. Możliwość orzekania przez sędziów na szerszym obszarze właściwości (wynik łączenia sądów)- mobilność kadry.
Nieefektywność działania, długotrwałość postepowań sądowych przypisana została w uchwale dużym jednostkom. Stanowisko to nie jest poparte analizą. Wydaje się, iż uchwała abstrahuje od specyfiki spraw, braku wieloletnich działań na rzecz zabezpieczenia prawidłowych warunków funkcjonowania większych jednostek przy dbałości o mniejsze jednostki, gorszych warunków lokalowych, mniejszej liczby kadry wspierającej sędziów itd. Nierównomierne obciążenie pracą jest w olbrzymim stopniu wynikiem wadliwego rozdziału etatów w latach, kiedy ustawy budżetowe przewidywały dodatkowe etaty. Niemniej od wielu lat brak jest dodatkowych etatów z ustaw budżetowych. Od kilku lat trwa żmudny proces wyrównywania skali obciążeń, lecz w wyniku dysponowania niewielką liczbą etatów ma on co do charakter wieloletni i na szczeblu sądów rejonowych najmniej widoczny.
Ponadto, w uchwale Stowarzyszenia „Themis” pojawia się m.in. zarzut, że Minister Sprawiedliwości „z jednej strony likwiduje 79 stanowisk prezesów likwidowanych sądów rejonowych, a z drugiej strony powołuje 55 nowych stanowisk funkcyjnych pełnomocników koordynatora krajowego ds. protokołu elektronicznego”. Należy wskazać, że podana informacja nie jest precyzyjna.
Pełnomocnicy ds. wdrożeń systemów informatycznych, a nie ds. protokołu elektronicznego (jak stwierdza się w Uchwale) zostali powołani przez Koordynatora Krajowego po uzgodnieniu z Prezesem każdego Sądu Apelacyjnego i Okręgowego w oparciu o § 4 ust. 2 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości nr 177/11 z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie ustanowienia i zadań Koordynatora Krajowego ds. koordynacji wdrożeń systemów informatycznych w sądach powszechnych oraz utworzenia Zespołu Sterującego ds. realizacji systemu rejestracji przebiegu rozpraw sądowych w postępowaniach cywilnych w sądach powszechnych, a zatem nie z dniem 1 września 2012 roku, a ponad rok temu. Z dniem 1 września 2012 roku weszła w życie jedynie podstawa prawna do przyznawania pełnomocnikom dodatków funkcyjnych. Nie przesądza to w żaden sposób, o tym, że dodatki muszą otrzymać wszyscy pełnomocnicy. Przyznanie dodatków funkcyjnych nie jest bowiem w ogóle możliwe w odniesieniu do 27 pełnomocników, którzy są już sędziami funkcyjnymi (np. prezesami sądów, wizytatorami itd.).
Pełnomocnicy dotychczas nie otrzymywali dodatków funkcyjnych, choć zakres ich ponadorzeczniczych obowiązków jest bardzo szeroki i obejmuje np. pomoc merytoryczną służbom informatycznym sądów we wdrożeniu systemów informatycznych o charakterze centralnym, czyli protokołu elektronicznego, programu repertoryjnego SWIMP, Zintegrowanego Systemu Rachunkowo-Kadrowego, dostępów do zewnętrznych baz danych wspomagających prace sądów, Portali Orzeczeń, Portali Informacyjnych.
Ponadto należy mieć na uwadze, że każdy z pełnomocników wniósł, wynikający z doświadczenia w swoim sądzie, wkład w realizacje wdrożeń sądowych systemów informatycznych w skali ogólnopolskiej. Organizowane szkolenia dla pełnomocników przyczyniały się do ulepszania procesu wdrożeń poprzez zgłaszane uwagi oraz wnoszone propozycje. Stworzony został również internetowy portal pełnomocników (adres internetowy: http://www.koordynator.wroclaw.sa.gov.pl), który jest przez nich na bieżąco śledzony w celu realizacji swoich zadań. Dzięki temu działania pełnomocników są podejmowanie niezwykle szybko.
Jak już wyżej wskazano, z powołaniem pełnomocników, pomimo określenia wielu zadań, nie było związane żadne dodatkowe wynagrodzenie.
Podkreślić należy, że powołanie to nie przełożyło się również na umniejszenie obowiązków orzeczniczych, ponieważ sędziowie-pełnomocnicy orzekają w zakresie identycznym jak przed powołaniem ich na pełnomocników.
Ponadto powołanie pełnomocników nie wiązało się i nie wiąże ze zwiększeniem kadry sędziowskiej.
Dotychczas kluczową rolą pełnomocników była dbałość od strony merytorycznej o należyte wdrożenie systemu nagrywania posiedzeń sądowych w danym sądzie. Niejednokrotnie podejmowane przez nich działania miały nieformalny charakter, ponieważ polegały na służeniu koleżeńską pomocą względem pozostałych sędziów z ich sądu w zakresie wdrażania systemu nagrywania posiedzeń. Pełnomocnicy wykazywali się zatem szczególnym zaangażowaniem w realizację wdrożenia. Dzięki temu wdrożenie nie cechowało się jedynie odgórnością zlecanych zadań, lecz aktywnym udziałem pełnomocników z każdego sądu objętego wdrożeniem.
Podsumowując, z dniem 1 września 2012 r. nie powstały żadne nowe stanowiska funkcyjne w sądach powszechnych. I nie zachodzi w tym przypadku niespójność działań podejmowanych przez Ministra Sprawiedliwości.
Treść Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2012 r. ws. zniesienia niektórych sądów rejonowych wraz z uzasadnieniem znajdziecie Państwo tutaj: http://ms.gov.pl/pl/informacje/news,4362,minister-sprawiedliwosci-podpisal-rozporzadzenie.html
Wydział Komunikacji Społecznej i Promocji
Ministerstwo Sprawiedliwości