Posiedzenie Rady Polityki Penitencjarnej
2011-06-07
Ustawa o Służbie Więziennej z 9 kwietnia 2010 r. dała możliwość powołania do życia organu doradczego Ministra Sprawiedliwości jakim jest Rada Polityki Penitencjarnej. To ważna inicjatywa. Rada stawia sobie bowiem za zadanie aktywne wspieranie rozwoju i przeobrażeń więziennictwa, w szczególności w zakresie inicjowania, analizowania i prowadzenia badań naukowych mających na celu wypracowanie koniecznych i skutecznych rozwiązań, dotyczących ustawowych zadań Służby Więziennej – mówił Krzysztof Kwiatkowski.
Na dzisiejszym posiedzeniu Rady Polityki Penitencjarnej, Sekretarz Stanu Stanisław Chmielewski wręczył akt powołania na członka Rady Panu prof. zw. dr. hab. Marianowi Andrzejowi Filarowi.
Przypomnijmy, w skład powołanej przez Ministra Sprawiedliwości, Rady Polityki Penitencjarnej wchodzą:
1. prof. zw. dr hab. Brunon Hołyst, Rektor Wyższej Szkoły Menadżerskiej w Warszawie.
2. prof. zw. dr hab. Marian Andrzej Filar - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Katedra Prawa Karnego i Polityki Kryminalnej.
3. prof. dr hab. Marek Jerzy Konopczyński - Rektor Pedagogium Wyższej Szkoły Pedagogiki Resocjalizacyjnej w Warszawie.
4. prof. zw. dr hab. Krzysztof Piotr Krajewski kierownik Katedry Kryminologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. prof. dr hab. Wiesław Ambrozik, Kierownik Zakładu Resocjalizacji, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Studiów Edukacyjnych.
6. prof. dr hab. Zbigniew Lasocik, Katedra Kryminologii i Polityki Społecznej, Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego.
7. dr Monika Elwira Marczak pedagog, wieloletni kurator społeczny dla dorosłych. Adiunkt w Zakładzie Patologii Społecznej iResocjalizacji Uniwersytetu Gdańskiego.
8. płk.dr Paweł Moczydłowski, socjolog, były Dyrektor Generalny SW.
9. gen dr Jacek Adam Pomiankiewicz, historyk, były Dyrektor Generalny SW.
10. Stanisław Chmielewski – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości.
11. Beata Maria Wołosik, sędzia, delegowana do Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji w Ministerstwie Sprawiedliwości.
12. Danuta Anna Przywara – Prezes Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
13. prof. zw. dr hab. Teodor Szymanowski - Stowarzyszenie Penitencjarne „Patronat”.
14. Mariusz Kowarski – członek Zarządu Stowarzyszenia „Monar”.
15. Marek Jan Gajos - Członek Stowarzyszenia Inicjatywa Samorządowa „Razem”.
16. ppłk Lidia Olejnik – Dyrektor Zakładu Karnego w Lublińcu.
17. płk Krzysztof Chojecki - Dyrektor Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Bydgoszczy.
Podczas dzisiejszego posiedzenia Rady omówiono przebieg V Kongresu Penitencjarnego, który odbył się w dniach 23-25 maja 2011r. w Popowie. Przewodnim jego tematem była modernizacja polskiego więziennictwa.
Rok 2010 był czasem szczególnym dla Służby Więziennej – mówił Krzysztof Kwiatkowski. Rozpoczęliśmy m.in. wdrażanie pierwszej od 50 lat reformy więziennictwa. Jej celem jest zwiększenie efektywności działania organów postępowania wykonawczego. W tym zakresie szczególne znaczenie ma sprawnie działająca, wykwalifikowana służba, ze zwiększoną liczbą funkcjonariuszy w bezpośrednim kontakcie z osadzonymi oraz optymalnym wykorzystaniem urządzeń elektronicznych. Oczekiwanymi efektami tych działań będą m.in. skuteczniejsza resocjalizacja oraz wzmocnienie ochrony wewnętrznej, a tym samym poprawa bezpieczeństwa jednostek penitencjarnych – dodał Minister Krzysztof Kwiatkowski.
W listopadzie 2010r. zakończono jej I etap polegający na wdrożeniu oddziałów penitencjarnych. Reforma objęła zakłady karne i areszty śledcze powyżej 200 osadzonych. Oddziały penitencjarne stanowią wydzieloną część zakładu karnego/aresztu śledczego dysponującą oddzielną specjalnie dobraną kadrą obsługującą poszczególne grupy osadzonych dobranych według takich kryteriów, jak stopień demoralizacji, stwarzane zagrożenie społeczne, podatność na resocjalizację.
W oddziałach penitencjarnych, mniejsze, komplementarne zespoły funkcjonariuszy, bez szczebli pośrednich, mogą szybciej i skuteczniej reagować na wszystko, co dzieje się w zakresie ich działania, na każde pojawiające się zagrożenie, na wszelkie niepokojące zachowania osadzonych. Przy tym zwiększono liczbę funkcjonariuszy pracujących w bezpośrednim kontakcie z osadzonymi. Usprawniono obieg dokumentacji oraz przekazywanie informacji w ramach oddziału penitencjarnego. Wzrosła szybkość i sprawność w rozwiązywaniu bieżących problemów zarówno skazanych jak i funkcjonariuszy pełniących służbę w oddziale penitencjarnym. Zwiększyła się także odpowiedzialność personelu za podejmowane działania i ich efekty. Poprawie uległa organizacja i efektywność pracy funkcjonariuszy w zakresie realizowanych zadań.
Istotnym elementem reformy jest wzmocnienie ochrony wewnętrznej zakładów karnych i aresztów śledczych poprzez ograniczenie liczby zewnętrznych posterunków uzbrojonych i zastępowanie ich elektroniką (kamery, systemy alarmowe).
Koniecznością w reformowaniu służby ochronnej jest zdecydowane przesunięcie akcentów na dynamiczną ochronę wewnętrzną. Ochrona zewnętrzna obecnie jest w znacznym stopniu realizowana poprzez zastosowanie systemów elektronicznych. Takie rozwiązanie pozwoliło na przesunięcie znacznej liczby etatów do ochrony wewnętrznej. W wyniku podjętych działań w 2010 r. pozyskano w ochronie wewnętrznej jednostek penitencjarnych 828 etatów, a zlikwidowanych zostało 160 posterunków zewnętrznych.
Wydział Informacji
Ministerstwo Sprawiedliwości